انالله واناالیه راجعون

کاروان همچنان به طی مسیرخودادامه میدهدوهمچنان هم عده ای دیگراز

مسافران باکاروانیان وداع میکنند وبه مقصدی که دعوت شده اندطی طریق می

کنند.این بارهم وداع کننده کاروان شیرزنی است ازجنس مادران داغ دیده و رنج

کشیده زندگی ونابرابری اجتماعی،این بارمادری است که بدون هیچ آه وناله ای،

سوزشینه اش دراوج بی صدایی، گوش فلک را کرمیکرد و سنگ را به صدادرمی

آورد؛مادری که رازدلش را فقط وفقط با خالق خودش درمیان می گذاشت وبا اودرد دل می کرد.

ماموژن خاصی سبحانی که ازهمان دوران طفولیت انسانی ازتباررنج و زحمت برایش

رقم خورده بود،درهمان دوران کودکی پدرمهربان و دلسوزش را درنزاع های ساختگی

استکبارازدست داد وبه ناچارهمراه مادرمهربانش درمنزل دایی عزیزش سکنی

گزدیدن تا سرنوشت درآینده چه چیزی را برایشان رقم خواهد زد، ودلیل اینکه هم

فامیلش به سبحانی ثبت شده به تبعیت ازدایی و مادرش بوده است.

 

ماموژن خاصی که تنهافرزند خانواده هم بوده است پدرش مرحوم علیمحمد ولدبیگی

ومادرش مرحومه نسرین سبحانی؛ ایشان درسال 1300 ازاین مرحومان چشم به

جهان هستی گشودودریازدهمین روزازفصل تابستان سال 1396 چشم از این جهان

فروبست تا عالم ناپیدا برایش پیدا گرددو چشمش به دیار پدرومادروفرزندمرحومش

شاد گردد و دلی سیر با آن ها به دردل بپردازد و ناگفته های خودرابا آنان درمیان

بگذارد.وابستگی به زادگاهش باعث شده بود که وصیت نمایدتا جسم نحیف و

زجرچشیده روزگارش را در سرزمین آباء واجدادیش نوریاب به خاک بسپارند.ایشان

درچاشتگاه روزیکشنبه درجایگاه ابدی خودآرمید.تا رازهای نهقته ی چندین ساله ی

دوری از همسرگرامیش مامو خدامرادرا با او نیز درمیان گذارد.

ماموژن خاصی دارای دوفرزند ذکورکاک شاهمرادهمسرمریم قادری وکاک

طاهرولدبیگی همسرخدیجه سبحانی و ویک اُناث داده راهنماولدبیگی

همسراسماعیل عنایتی هستند که البته دودهه پیشتر فرزندارشد ذکورش داغ

فرزندی را به دلش گذاشت و زودتر از پدر ومادرگرامیش به دیار باقی شتافت.ایشان

مرحوم شاهمراد ولدبیگی بودند.که داستان زندگی و مرگ ایشان هم دفتری صدمن

می خواهد.

روحش شاد ویادش گرامی باد.