با سلام و عرض ادب خدمت خوانندگان عزیز در راستای اجابت تعهدی که در

یکی از پُست های گذشت داده شده و درراستای بیان اهداف وبلاگ و

مهمتر از همه آگاه سازی خوانندگان از خطبه های نماز جمعه روستا به

جهت اهمیت مطالب مطرح شده در آن.این وبلاگ سعی نموده است

تاجایی که از توانایی این قلم برمی آید انعکاس دهنده آن مطالب باشد.

واگر چنانچه امکانات لازم فراهم گردیدسعی می شود فایل صوتی خطبه ها

در وبلاگ گذاشته شود. به امید آن روز.

امام جمعه محترم روستای نوریاب در ادامه بحث های مربوط به حلال و حرام

خداو شناخت و آگاهی یافتن نسبت به آن ها سلسله مراتبی را آغاز نموده

اند که به نکات مورد توجه در مسایل خانوادگی و حدود و مرز آن ها مربوط

می شود،ایشان در این سلسله بحث هاتا حال به چند موضوع در این ارتباط

اشاره نموده اند

الف: رضاع یا شیر

ب: نکاح

که سعی می شود رئوس مطالب این خطبه ها بیان گردد.

رضاع:یعنی شیر دادن زن به کودک (دختر یا پسر) حال این فرزند از خود باشد

یا فرزند زنی دیگر باشد که در ادامه به تفکیک این موارد پرداخته خواهد شد.

اگر زنی به فرزندی غیر از فرزند خود شیر بدهد احکامی براین زن و کودک

خورنده شیر جاری می شود که آگاهی یافتن بر این احکام یکی از اصول و

وظایف شرعی و تکلیفی این دو نفر و ولی آن ها می باشد. قبل از بیان

آن احکام باید بدانیم که ما چه هنگام می توانیم بگوییم که این زن به آن

کودک شیر داده و شکل و چگونگی این شیر دادن چگونه است؟

علما این مهم را با استناد به احادیث و روایات برای ما روشن نموده اند. با

توجه به این استنادات علما حکم کرده اندکه اگر کودکی در سن کمتر از

دوسالگی به مدت بیش از چهار بار به طوری که کاملا سیر شده باشد و

خودش از خوردن شیر منصرف شده باشداز زنی شیر بخورد به این کودک

می گویند که از شیر آن زن خورده است، و تمامی احکام مربوط به شیر بر

این کودک و زن جاری می شود،یعنی می گوید این کودک فرزند رضاعی آن

زن و آن زن مادر رضاعی این کودک است.

واثبات این مهم یا با اقرار آن زن شیرده و یاشاهدانی که بر این موضوع

گواهی می هند به اثبات می رسد.

البته ازدیدگاه مذاهب مختلف این شهود و نوع اثبات متفاوت ومتنوع می باشد.

احکام :در این مورد دو حکم کلی وجود دارد و آن اینکه کودک اگر دختر باشد

،این دختر رضاعی با فرزندان پسر آن زن، هم سن با دختر و کمتر از سن

دختر شیر خورده محرم می گردد.

ولی اگر این کودک پسر باشد، این پسر بر تمامی دختران آن زن شیر ده

محرم می گردد.این کلیاتی بود که به آن پرداخته شد. که اگر فرصتی مقدور 

گردید جزئیات آن نیز منتشر خواهد شد.

ایشان با اشاره به آیۀ شریف 23 سوره نساء(......وأُمَّهاتُکُم الّاتی أرضعنکُم

وأخَواتُکُم مِن الرَّضَاعَةِ)گفتند که این عده از محرمات شیر خوردن هستند:

الف:زن شیردهنده و مادر زن شیردهنده، زیرا وی برای طفل شیرخوار مادر

محسوب می شود.

ب:دختران برادر پدر ومادری،وپدری ، ومادری برادر.

ج:دختران خواهر پدری ومادری، ومادری خواهر.

د: مادر زن و مادران مادرِ زن


نکاح:ازنظرلغوی به معنی پیوندو عقدو تداخل می باشدو ازنظرشرعی به

معنی عقد است که باید بعد از عقد کشیدن شیرین جماع نیز تحقق پذیرد.


حکم نکاح:طبق آیه سه سوره نساء:{با زنانی که برای شما حلال هستند و

دوست دارید با دو یا سه یا چهارتا ازدواج کنی اگر هم می ترسید که نتوانید

میان زنان دادگری کنید به یک زن اکتفا کنید،یا با کنیزان خود ازدواج کنید.

محرمات نکاح:

ا- اجبار کردن به دختر یتیم برای ازدواج

2-به ازدواج وادار کردن دختر نابالغ


3-نکاح الشغار:به ناحی که ولی دختر خود را به نکاح کسی درآورد به شرط

اینکه طرف مقابل هم دختر خود را به نکاح او درآورد.

4-نکاح متعه

5-نکاح زن معتده:یعنی زنی که در عدۀ طلاق یا وفات است بر کسی حلال

نیست تا در ایام عده از آن زن خواستگاری کند.

6-نکاح محلل:مردی که زن خود را طلاق دهد نمی تواند دوباره آن زن را به

عقد خود درآورد،تا زمانی که آن زن با فرد دیگری ازدواج کرده و ازآن مرد دوم

طلاق بگیرد .البته امام جمعه محترم این نکته را متذکر شدند که آن زن ومرد

دوم باید با میل و رغبت خود از هم جدا شده باشند،تا حلالیت آن به اثبات

برسد.نه اینکه عده ایی برای دور زدن از قانون الهی بعضی شگردهای خود

گول زنی را بکار می برند که هیچ سنخیتی با دین ندارد.

7-نکاح درحال احرام:

8-نکاح بدون حضور ولی.

9-نکاح زن مسلمان با غیر مسلمان(مشرک و کفار) غیر از اهل کتاب.