روستای نوریاب

گفته اند: وقتی ادیسون به مدرسه رفت، بعدازچندروزمعلم کلاسشون

نامه ای را به ادیسون داد و گفت بده مامانت.

مادر ادیسون نامه را بازکرد دیدنوشته: فرزندتان کودن است، مدرسه ما

جای کودن ها نیست.

 ولی مادر، نامه را برای ادیسون اینگونه خواند: فرزند شما نابغه است

مدرسه ما نمی تواند بیشتر از این آموزش دهد شما شخصا آموزش او را

به عهده گیرید

 و مادر ادیسون در منزل به او آموزش میدهد و با او کار میکند.

ادیسون در ۱۳ سالگی اولین اختراعش را به ثبت میرساند.

مدتی پس از فوت مادر، یک روز ادیسون برای خود جشن تولد میگیرد و در

آن جشن، صندوق خاطرات مادرش را آورده، نامه را در جمع بازکرده تا به

همه بگوید که من از بچگی نابغه بودم؛ با دیدن اصل نامه شروع به گریه

میکند و در آنجا او پی میبرد چطور مادرش از ادیسون کودن، یک ادیسون

نابغه ساخت.      

                        این افتخار مادر ادیسون است.

    هزاران درود بر چنین مادرانى.