کیل و به رد(بازی محلی)
کیل وبه رد
درادامه معرفی وشناخت بیشترروستابه یاری خدا به معرفی بازی های محلی
ومرسوم این روستامی پردازیم.
یکی ازراههای تقویت هوش واستعداد،بازی است،بازی علاوه برآن باعث تقویت قوای
جسمانی وورزیدگی جسمی ونشاط فرد می گردد.این تاثیرات برای کودکان ونوجوانان
شگرف وچشمگیرتر است.
در میان اقوام مختلف با توجه به نوع وشرایط زندگیشان بازیهای مخصوص ومختلفی
رایج ومعمول بوده است.که از نسل های گذشته دست به دست گشته تا به این
دوران رسیده است.ملت کوردهم ازآن دسته اقوامی است که جهت تسهیل درانجام
امور زندگیشان ورسیدن زودتر به هدف مورد نظر ،آن کاروهدف را در قالب بازی گنجانده
تا هم توانایی ومهارت لازم در آن زمینه را کسب کنندوهم از اوقات فراغت خود به نحو
شایسته استفاده نموده وخود را برای روزموعود آماده کنند .
نوریاب ومردمان آن نیزاز این قاعده مستثنی نبوده ودراین وادی خود دستی توانا و
حرفی برای گفتن دارند.همانطورکه در مطالب گذشته بدان اشاره گردید،پشتی مالان
محل ومکان برگزاری این بازیها بوده است. از جمله بازی های متداول می توان به قل
قلان، گرز گرزان،سی قسه وبی قسه،سینگ وباز،توپ قار،مه حه له ق وکیل وبه
رد.که دراین پست سعی می شوددرمورد این بازی(کیل وبه رد) توضیحاتی درحد
بضاعت آگاهی اینجانب ارائه گردد.
این بازی ازدوکلمه کوردی(کیل)و(به رد)تشکیل شده که (کیل) درلغت به معنی سنگ
مزارو(به رد) به معنی سنگ است ووجه تسمیه آن هم به این دلیل است که ازسنگ
هایی که به شکل سنگ مزاراست جهت بازی استفاده می کنند.
فواید بازی:
تقویت قوای جسمانی از جمله عضلات سرشانه وبالا تنه،تقویت نشانه گیری وهدف
زنی،تقویت هماهنگی بین چشم ودست،رعایت نظم وانضباط،تقویت حس
همکاری،تلاش وجدیت جهت رسیدن به هدف،آماده کردن جهت مواجه با زندگی
واقعی و..........
وسایل مورد نیاز:
زمین بازی حداقل به طول بیست تا سی متروعرض ده متر،
سنگ های به شکل سنگ مزار به تعداد حداقل شش تا وحداکثر ده تا،
سنگ های پرتابی به اندازه دوبرابر تعداد بازیگران،
بازیگر به تعدادحداقل چهار وحداکثر ده تا دوازده تا، و دست آخرحس و روحیه بازی کردن.
شرح بازی:
این بازی مثل بیشتر بازی ها از دو گروه تشکیل می شود که سر گروه ها بعد از
یارگیری در یک طرف زمین بازی
مستقر می شوند.در ابتدا هرگروه چند سنگ(تعداد سنگ ها به توافق دو گروه
بستگی دارد) نسبتا بزرگ که به شکل سنگ مزار است در یک طرف زمین بازی در یک
ردیف مساوی وپشت سر هم می کارند.بطوری که سنگ اول درست جلوسنگ دوم
ومحافظ آن باشد وسنگ دوم هم همانطورتا به سنگ آخر می رسد بطوری که اگر از
جلو یا پشت سنگ ها به آن ها نگاه کنی همه ی سنگ ها را در یک ردیف و صف
منظم ببینی.سپس بعد از اینکه گروه شروع کننده مشخص شد درنقطه ای مشخص
وبا فاصله ی حد اقل پنج وحداکثر ده متراز سنگ های کاشته شده قرار می گیرند.آن
گاه سنگ هایی که در دست دارند را به سوی (کیل)پرتاب می کنند.وسعی در
سرنگونی (کیل)ها می کنند. در صورتی که فرد پرتاب کننده توانست یکی از (کیل)ها
را سرنگون کند یک امتیاز برای خود ویک امتیازبرای گروه بدست می آورد،که امتیازخود
را در همان لحظه با اجازه دادن به او به پرتاب کردن یک سنگ بیشتر از سایر افرادبه او
می دهندوبه تعداد (کیل)هایی که سرنگون می کند یک سنگ بیشتر پرتاب می
کنداگر چنانچه افراد گروه توانستند (کیل)های طرف مقابل راسر نگون کنند این گروه
یک امتیازبرای خود کسب می کنندوبرنده بازی در این قسمت می شوند ولی اگر
نتوانستند(کیل )ها را سر نگون کنند،نوبت به گروه بعدی جهت پرتاب سنگ به طرف
(کیل )های طرف بازنده می رسد، چنانچه این گروه هم نتوانستند تمامی (کیل)ها را
سرنگون کنند دوباره گروه اول شروع به پرتاب سنگ می کنند.وهمانطور بازی ادامه
میابد تاهمه ی (کیل)ها سرنگون شوند.وبرنده بازی مشخص شود.باهر بار سر نگون
کردن تمامی (کیل)ها یک امتیاز برای گروه در نظر گرفته می شود.تاآخر بازی جمع
امتیازها را حساب می کنندو برنده بازی مشخص می شود.جایزه گروه برنده هم یک
تا دورکولی گرفتن دورزمین ازبازنده بازی است.که با تشویق تماشاگران ودادوفریادهای
برنده بازی این جایزه دریافت می شود.البته گاهی اوقات شیطنت هایی از طرف هر
دو گروه در حین کولی دادن اتفاق می افتتد وباعث می گردد شادی بازی دوچندان
گردد.