روستای نوریاب

بانام ویاد آن دادور بی همتا دوباره شروع می کنم به نوشتن مطلبی

تایادی باشد از گذشته وپندی باشد برای آینده.

اینک که این نوشته راتحریر می کنم تقریبا چهارروز ازاجرای طرحی که به

نام طرح هدفمند کردن یارانه است می گذرد.

وبدون استثنادراین مدت ساعتی از روزیاشب نیست که کنار عابر بانکی 

مملو ازجمعیتی که برای برداشت مقدار پول یارانه ای که به حساب

سرپرست خانوار بعنوان کمک هزینه ریخته شده است نباشد.بعداز اعلام

رسمی اجرای طرح توسط رییس دولت. در چهارمین روز آن قیمت نان از 25

تومان به 80

تومان رسید. البته این اعلام قیمت توسط خود دولت بوده که نانواها ملزم

به رعایت قیمت مذکور می باشند.درطی این مدت نوشته های فراوان

وگوناگون به رشته تحریر درآمده وبازهم می آید.هرکدام درجهتی وبه گونه

ای به نقد وبررسی تبعات آن می پردازند که البته بنده جدای از همه

اینهامیگویم که ظاهر امر مسئله ای میمون ومبارک وعدالت پسنداست

ولی درهمین روزهاخبراختلاس معاون اول رییس جمهوربه رسانه ها درز

کرده وخبرهای دیگر بااین وصف چه تضمینی وجود داردکه این مقدار

سرمایه ای که به حساب دولت ریخته می شوددورازچشم مجری آن حیف

ومیل نمی شود.زیاد واردسیاست وسیاست بازی نگردیم چون هم ما

دراین مورد ناپخته ایم وهم هدف ما طرح چنین مسائلی نیست.وامانوریاب

این روستای فرهنگ دوست وفرهنگ پروروقتی به داخل روستاپامی نهی

ازبافت قدیمی وروح پرور آن چیزی باقی نمانده مگرقسمت (ده ری گه له

ی خان)نباشد آن هم باتغییراتی زیاداز(ده ری مدرسه)تا(توی لاوه لا)رهگذر

آن تبدیل به جاده ای شده تاماشین های نیمه سالمی مثل ماشین حمل

زباله به رانندگی فیض الله ولدبیگی فرزند مرحوم کاک حمه مین ودوکابین

کاک علی(دی گورجی)وداتسون کاکه ویس وخریداران (که وشه  کونه

وروحه کونه)بتوانند به راحتی این مسیر راطی بنمایند.این مختصرباشد

تامطلب بعدی اگرعمری باقی بودبه توضیح گوشه ای دیگر ازروستا

خواهیم پرداخت.درزیر تصویری ازنوآموزان مهد کودک روژان ضمیمه این

نوشته می گردد.